Wydatki poniesione na zakup produktów spożywczych wykorzystywanych w działalności gospodarczej mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodu.
Pismo
z dnia 11 października 2023 r.
Dyrektor Krajowej Informacji Skarbowej
0113-KDIPT2-1.4011.526.2023.2.MAP
Interpretacja indywidualna - stanowisko prawidłowe.
Szanowna Pani,
stwierdzam, że Pani stanowisko w sprawie oceny skutków podatkowych opisanego zdarzenia przyszłego w podatku dochodowym jest prawidłowe.
Zakres wniosku o wydanie interpretacji indywidualnej
28 lipca 2023 r. wpłynął Pani wniosek z 28 lipca 2023 r. o wydanie interpretacji indywidualnej, który dotyczy kosztów uzyskania przychodów. Uzupełniła go Pani - w odpowiedzi na wezwanie - pismem z 19 września 2023 r. (wpływ 28 września 2023 r.).
Treść wniosku jest następująca:
Opis zdarzenia przyszłego
Prowadzi Pani poradnię dietetyczną, w ramach której udziela Pani konsultacji dietetycznych, przygotowuje plany żywieniowe, które sprzedaje Pani na swojej stronie internetowej. Prowadzi Pani również profile w mediach społecznościowych. W ramach promocji Pani usług często wstawia Pani zdjęcia potraw dietetycznych, inspiracje kulinarne dla Pani grupy docelowej. Jeśli wprowadza Pani jakąś nową potrawę do jadłospisów, zawsze najpierw sama testuje Pani przepis. W planach ma Pani również stworzenie ebooka z przepisami. Do tej pory do tych celów korzystała Pani z produktów spożywczych zakupionych prywatnie.
W uzupełnieniu wniosku doprecyzowała Pani, że prowadzi działalność gospodarczą od 1 września 2022 r., w zakresie której prowadzi Pani gabinet dietetyczny, udziela konsultacji stacjonarnie i online. Oprócz tego posiada Pani stronę internetową z blogiem, na której oprócz konsultacji i indywidualnych planów żywieniowych sprzedaje gotowe jadłospisy, a w przyszłości planuje Pani również sprzedaż innych produktów typu ebooki, kursy online, itd. Przeważającym kodem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej jest PKD 86.90.E. Przedmiotem Pani działalności gospodarczej jest prowadzenie strony internetowej, na której znajduje się blog. Na stronie sprzedaje Pani jadłospisy oraz konsultacje. Sprzedaż jadłospisów na stronie stanowi przychód z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pani stworzyć ebooka. Przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadach ogólnych. Natomiast rodzaj dokumentacji podatkowej to podatkowa księga przychodów i rozchodów.
Celem wyjaśnienia na czym będzie polegało osiąganie przychodów z bloga, wskazała Pani, że blog znajdujący się na stronie internetowej ma na celu zwiększenie ruchu na stronie, przyciągnięcie potencjalnych klientów za pomocą odpowiedniej treści i przekonanie klienta do zakupu produktów na stronie. Podobnie mają działać media społecznościowe - przyciągnięcie potencjalnych klientów i przekierowanie ich na stronę w celu zakupu jadłospisu lub innych produktów, które będą dostępne na stronie. Na chwilę obecną głównym celem istnienia bloga i mediów społecznościowych jest przyciągnięcie potencjalnego klienta, zdobycie jego zaufania, pokazanie mu produktów, które Pani sprzedaje i przekonania do zakupu na Pani stronie internetowej (blog jest zakładką na Pani stronie internetowej, gdzie znajduje się sklep z jadłospisami i konsultacjami). Ebook z przepisami będzie sprzedawany na Pani stronie internetowej i będzie on reklamowany za pomocą mediów społecznościowych i bloga. Przychody z ebooka będą stanowiły przychód z działalności gospodarczej, którą Pani prowadzi. Uzyskiwane przez Panią przychody będą wykazane w raporcie sprzedaży przez sklep internetowy, jako przychód firmy. Nie będzie Pani udzielała licencji na korzystanie z zamieszczonych materiałów prezentowanych na blogu i nie będzie Pani uzyskiwała przychodów z tego tytułu. Odpowiedzialność za treści zawarte w zamieszczonych materiałach prezentowanych na blogu będzie ponosiła Pani - autor tych treści.
Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pani zaliczyć produkty spożywcze, które będą służyły przygotowaniu posiłków, które znajdują się w gotowych jadłospisach na stronie. Celem jest promocja jadłospisów, pokazanie klientowi, jakie dania znajdują się w jadłospisach i zachęcenie do zakupu, a tym samym zwiększenie sprzedaży. Produkty spożywcze, o których mowa będą również służyć przygotowaniu posiłków, które dopiero planuje Pani wykorzystać do tworzenia kolejnych jadłospisów, zarówno dla pacjentów indywidualnych, jak i gotowych jadłospisów na stronie. Zanim wykorzysta Pani nowy przepis w jadłospisie zarówno gotowym, znajdującym się na stronie, jak i w indywidualnym planie żywieniowym przygotowywanym indywidualnie dla pacjenta, musi go Pani najpierw wypróbować, czyli sama przygotować ten posiłek, żeby sprawdzić: jaki jest czas przygotowywania, jak smakuje, czy w ogóle udaje się przygotować danie z tego przepisu, czy trzeba zmodyfikować niektóre parametry, jakie przyprawy zaproponować pacjentowi, w celu poprawy smaku i atrakcyjności posiłku, itd. Planuje Pani również wstawiać na media społecznościowe propozycje posiłków niezwiązanych bezpośrednio z jadłospisami dostępnymi na Pani stronie, ale poprzez swoją atrakcyjność i przystępną formę przekazu (np. krótki filmik, rolka na..., czy...) przyciągnąć nowe osoby do obserwowania Pani profilu. Zwiększenie liczby obserwujących mój profil umożliwi Pani pokazanie Pani produktów i usług większej ilości potencjalnych klientów, a następnie przekonanie ich do zakupu produktów dostępnych na Pani stronie, a także skorzystanie z indywidualnych konsultacji dietetycznych.
Produkty spożywcze, które zamierza Pani zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu będą wykorzystywane wyłącznie do prowadzonej działalności gospodarczej. Wydatki na produkty spożywcze, o których mowa we wniosku umożliwią tworzenie treści promocyjnych produktów dostępnych na Pani stronie internetowej oraz promocję Pani usług. Potencjalni klienci są bardziej skłonni zakupić jadłospis, jeśli wiedzą czego mogą się w nim spodziewać oraz gdy widzą, że dania zawarte w jadłospisach i wykorzystywane przez Panią w dietoterapii są atrakcyjne i proste w przygotowaniu - to zachęci ich do podjęcia współpracy z Panią. Pokazanie potencjalnym klientom, czego mogą się spodziewać ma na celu przekonanie ich do zakupu jadłospisu lub podjęcia współpracy indywidualnej, więc bezpośrednio przyczyni się do zwiększenia sprzedaży i przychodu firmy. Zakupione produkty spożywcze będą finansowane ze środków firmowych. Jadłospis jest oparty na przepisach kulinarnych. Zanim wykorzysta Pani dany przepis w jadłospisie musi go Pani najpierw sama wypróbować. Musi mieć Pani pewność, czy w ogóle z danego przepisu potrawa się udaje, czy jest smaczna, czy trzeba zmodyfikować parametry, itd. Często posiłki, które Pani wstawia do jadłospisów są Pani autorskimi przepisami lub wersjami zmodyfikowanymi przez Panią pod potrzeby pacjenta (np. pod kątem nietolerancji pokarmowych, itd.), więc tym bardziej musi je Pani przygotować, żeby móc określić ilości poszczególnych składników w przeliczeniu na jedną porcję, czas przygotowywania, parametry pieczenia, itd. Nie ma możliwości, żeby przygotować jadłospis bez uprzedniego sprawdzenia przepisów - jeśli w jadłospisie znalazłyby się przepisy, z których dania się nie udają, automatycznie traci Pani satysfakcję klienta. Często bywa tak, że danie z danego przepisu się po prostu nie udaje i nie ma Pani możliwości włączyć go do jadłospisu. Przychody ze sprzedaży jadłospisów są przychodem firmy. Zarówno gotowych jadłospisów, które są dostępne na stronie, jak i jadłospisów indywidualnie przygotowywanych dla pacjenta. Aby przygotować jadłospis, musi Pani wcześniej wypróbować przepisy na potrawy, które się w nim znajdują. Aktualnie posiada Pani profil na.. Na profilach są bezpośrednio przekierowania na Pani stronę internetową, gdzie można zakupić jadłospisy oraz konsultacje dietetyczne. W mediach społecznościowych reklamuje Pani swoje produkty i usługi. Przychody ze sprzedaży produktów na stronie internetowej są i będą uzyskiwane w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Pytanie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
Czy materiały budowlane wykorzystane do remontu pokoju do prowadzenia działalności gospodarczej w mieszkaniu oraz materiały budowlane użyte do jego wydzielenia mogą zostać wliczone w koszty prowadzenia działalności i obniżyć należny podatek VAT według art. 86 ust. 1 ustawy o VAT?
Pana stanowisko w sprawie (ostatecznie przedstawione w uzupełnieniu wniosku)
W Pani ocenie, powołując się na art. 22 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, w Pani rozumieniu zakup artykułów spożywczych, które wykorzysta Pani do utworzenia ebooka kulinarnego i jadłospisów, które zamierza Pani sprzedawać na stronie internetowej bezpośrednio przyczynia się do uzyskania przychodu firmy.
Natomiast zakupy artykułów spożywczych, które mają służyć tworzeniu treści reklamowych przyczynią się do zwiększenia sprzedaży. W przypadku sprzedaży produktów takich jak jadłospisy, czy ebooki kulinarne reklamy pokazujące potencjalnym klientom, poprzez konkretne wskazanie co znajduje się w środku potrawy są najskuteczniejszą formą reklamy.
Ocena stanowiska
Stanowisko, które przedstawiła Pani we wniosku jest prawidłowe.
UZASADNIENIE interpretacji indywidualnej
Zgodnie z przepisem art. 22 ust. 1 ustawy z 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2647 z późn. zm.):
Kosztami uzyskania przychodów są koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem kosztów wymienionych w art. 23.
Ustawa o podatku dochodowym od osób fizycznych nie zawiera wykazu wydatków, który przesądzałby o ich zaliczeniu do kosztów uzyskania przychodów, zatem przyjmuje się, że kosztami uzyskania przychodów są wszelkie racjonalnie uzasadnione wydatki związane z prowadzoną działalnością, których celem jest osiągnięcie przychodów lub zabezpieczenie albo zachowanie źródła przychodów tak, aby to źródło przynosiło przychody także w przyszłości. W takim ujęciu kosztami tymi będą zarówno wydatki pozostające w bezpośrednim związku z uzyskanymi przychodami, jak i pozostające w związku pośrednim, jeżeli zostanie wykazane, że zostały w sposób racjonalny poniesione w celu uzyskania przychodów (w tym dla zagwarantowania funkcjonowania źródła przychodów), nawet wówczas gdyby z obiektywnych powodów przychód nie został osiągnięty.
Wyrażenie "w celu osiągnięcia przychodów" zawarte we wskazanym art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych oznacza, że nie wszystkie wydatki ponoszone przez podatnika w związku z osiąganiem przychodów podlegają odliczeniu od podstawy opodatkowania. Należy zauważyć, że przez sformułowanie "w celu" należy rozumieć dążenie do osiągnięcia jakiegoś stanu rzeczy (przychodu), a dążenie podatnika ma przymiot "celowości", jeżeli na podstawie dostępnej wiedzy o związkach przyczynowo-skutkowych można zasadnie uznać, że poniesiony koszt może przynieść oczekiwane następstwo (przychód).
W związku z powyższym, kosztem uzyskania przychodu są wszelkie wydatki, których poniesienie pozostaje w związku przyczynowo-skutkowym z uzyskaniem przychodu z danego źródła, bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła przychodu i nie są wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
W świetle powyższego uznać więc należy, że aby wydatek poniesiony przez podatnika stanowił dla niego koszt uzyskania przychodu, muszą być spełnione następujące warunki:
- został poniesiony przez podatnika, tj. w ostatecznym rozrachunku musi on zostać pokryty z zasobów majątkowych podatnika (nie stanowią kosztu uzyskania przychodu podatnika wydatki, które zostały poniesione na działalność podatnika przez osoby inne niż podatnik),
- jest definitywny (rzeczywisty), tj. wartość poniesionego wydatku nie została podatnikowi w jakikolwiek sposób zwrócona,
- pozostaje w związku z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą,
- poniesiony został w celu uzyskania, zachowania lub zabezpieczenia przychodów lub może mieć wpływ na wielkość osiągniętych przychodów,
- został właściwie udokumentowany,
- nie może znajdować się w grupie wydatków, których zgodnie z art. 23 ust. 1 ww. ustawy nie uważa się za koszty uzyskania przychodów.
Należy również podkreślić, że o tym co jest celowe i potrzebne w prowadzonej działalności, decyduje podmiot prowadzący tę działalność, a nie organ podatkowy. Na podatniku spoczywa zatem obowiązek wykazania związku poniesionych kosztów z prowadzoną działalnością, w tym okoliczności, że ich poniesienie ma wpływ na wysokość osiągniętych przychodów.
Przy czym związek przyczynowy między poniesieniem wydatku a osiągnięciem przychodu, bądź zachowaniem lub zabezpieczeniem jego źródła należy oceniać indywidualnie w stosunku do każdego wydatku. Z oceny tego związku powinno wynikać, że poniesiony wydatek obiektywnie może przyczynić się do osiągnięcia przychodu, bądź służyć zachowaniu lub zabezpieczeniu źródła przychodów.
Koszty uzyskania przychodów nie są kosztami uzyskania jakichkolwiek przychodów, lecz zawsze związane są z uzyskaniem przychodu z konkretnego źródła. Koszty uzyskania przychodu z danego źródła pomniejszają przychody z tego właśnie źródła. Koszty te są zatem ściśle i funkcjonalnie przyporządkowane do danego źródła przychodów.
Co warte podkreślenia w kontekście niniejszej sprawy, jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu w związku z wykonywaną działalnością gospodarczą.
Wskazane przez Panią wydatki na produkty spożywcze nie zostały wprost wymienione w art. 23 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych w katalogu wydatków wyłączonych z kosztów uzyskania przychodów. Jednak fakt, że dany wydatek nie został ujęty w art. 23 ust. 1 tej ustawy, nie uprawnia do automatycznego przyjęcia domniemania, że wszystkie pozostałe koszty, które nie są wymienione w tym przepisie, mogą być uznane za koszty uzyskania przychodów.
Zgodnie z wyrokiem NSA z 4 kwietnia 2017 r., sygn. akt II FSK 3526/16 - "Niezmiennie trzeba mieć na uwadze zasadniczy kwalifikator, jakim jest wpływ wydatku na wielkość osiągniętego przychodu, zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu. Wystąpienie tego wpływu (związku przyczynowo-skutkowego pomiędzy wydatkiem a przychodem) należy oceniać (badać) ad casum."
W konsekwencji, kwestia kwalifikacji poniesionych wydatków do kosztów uzależniona jest od wykazania przez podatnika związku przyczynowo-skutkowego, czyli udowodnienia, że wydatek został poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła tego przychodu.
Do wskazanego związku przyczynowo-skutkowego NSA odniósł się także w wyroku z 8 sierpnia 2017 r., sygn. akt II FSK 1859/15, gdzie stwierdził, że "Kryterium celowości nie wyznacza w sposobu ostry granicy pozwalającej odróżnić wydatki, które można uznać za koszy uzyskania przychodów, od tych które już nimi nie są. Niemniej jednak kryterium to nie może służyć rekomendowaniu otwartego ciągu zdarzeń, tworząc w ten sposób niekończący się związek skutkowo-przyczynowy."
W doktrynie wskazuje się, że zwrot "w celu uzyskania przychodu" nie powinien być interpretowany zbyt szeroko. Możność uzyskania przychodu przez dokonanie danego wydatku powinna być oceniana z uwzględnieniem zasad doświadczenia życiowego i praktyki obrotu gospodarczego. Nie jest bowiem wykluczone, że dany wydatek teoretycznie może się przyczynić do uzyskania przychodu, niemniej jednak faktycznie jest on obojętny dla uzyskiwania przychodu. W praktyce występują bowiem sytuacje, w których podatnicy zaliczają do kosztów uzyskania przychodów wydatki, które przeznaczone są na realizację ich potrzeb osobistych, a ich możność przyczynienia się do powstania przychodu jest czysto teoretyczna.
Skoro zatem jednym z warunków zaliczenia danego wydatku do kosztów uzyskania przychodu jest poniesienie go w celu uzyskania przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu, kryterium uznania danego wydatku za koszt uzyskania przychodu sprowadza się w istocie do ustalenia, czy mógł się on potencjalnie przyczynić do osiągnięcia przychodów lub zabezpieczenia źródła przychodów bez względu na to, czy ów skutek się ziści. Wykazywany związek przyczynowo-skutkowy powinien mieć charakter obiektywny.
Z opisu wniosku wynika, że od 1 września 2022 r. prowadzi działalność gospodarczą w zakresie której prowadzi Pani gabinet dietetyczny, udziela konsultacji stacjonarnie i online. Oprócz tego posiada Pani stronę internetową z blogiem, na której oprócz konsultacji i indywidualnych planów żywieniowych sprzedaje gotowe jadłospisy, a w przyszłości planuje Pani również sprzedaż innych produktów typu: ebooki, kursy online, itd. Przeważającym kodem prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej jest PKD 86.90.E. Przedmiotem Pani działalności gospodarczej jest prowadzenie strony internetowej, na której znajduje się blog. Na stronie sprzedaje Pani jadłospisy oraz konsultacje. Sprzedaż jadłospisów na stronie stanowi przychód z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej. W ramach prowadzonej działalności gospodarczej zamierza Pani stworzyć ebooka. Przychody z prowadzonej przez Panią działalności gospodarczej opodatkowane są na zasadach ogólnych. Blog znajdujący się na stronie internetowej ma na celu zwiększenie ruchu na stronie, przyciągnięcie potencjalnych klientów za pomocą odpowiedniej treści i przekonanie klienta do zakupu produktów na stronie. Podobnie mają działać media społecznościowe - przyciągnięcie potencjalnych klientów i przekierowanie ich na stronę w celu zakupu jadłospisu lub innych produktów, które będą dostępne na stronie. Ebook z przepisami będzie sprzedawany na Pani stronie internetowej i będzie on reklamowany za pomocą mediów społecznościowych i bloga. Przychody z ebooka będą stanowiły przychód z działalności gospodarczej, którą Pani prowadzi. Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pani zaliczyć produkty spożywcze, które będą służyły przygotowaniu posiłków, które znajdują się w gotowych jadłospisach na stronie. Celem jest promocja jadłospisów, pokazanie klientowi, jakie dania znajdują się w jadłospisach i zachęcenie do zakupu, a tym samym zwiększenie sprzedaży.
Zauważyć należy, że istnieje grupa zakupów, które nie mogą być uznane za związane z działalnością gospodarczą, gdyż ponoszą je osoby fizyczne niezależnie od tego, czy prowadzą działalność gospodarczą, czy też takiej działalności nie prowadzą. Każdy, niezależnie od tego jaki wykonuje zawód, dokonuje zakupu tego typu towarów, rzeczy, czy zwierząt.
Zgodnie z wyrokiem NSA z 16 października 2012 r., sygn. akt II FSK 430/11: "Wydatek należy oceniać mając na uwadze racjonalność określonego działania dla osiągnięcia przychodu. Poniesienie wydatku musi zatem być powiązane z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą, ukierunkowaną na uzyskanie przychodów; wydatek powinien, przynajmniej potencjalnie, wpływać na wielkość uzyskiwanych lub spodziewanych przychodów z tej działalności. Kosztowa kwalifikacja konkretnego wydatku u konkretnego podatnika musi więc uwzględniać charakter i profil prowadzonej działalności gospodarczej oraz ekonomiczną racjonalność poniesionego wydatku."
Odnosząc się zatem do Pani wątpliwości wskazać należy, że niniejszej sprawie występuje związek przyczynowo-skutkowy pomiędzy uzyskiwanymi przez Panią przychodami a poniesionymi wydatkami na produkty spożywcze. Jak wynika z opisu sprawy wydatki na powyższe produkty są celowe, racjonalne w kontekście specyfiki świadczonych przez Panią usług. Nabywane produkty są bezpośrednio związane z prowadzoną przez Panią działalnością gospodarczą (w ramach której prowadzi Pani gabinet dietetyczny, udziela konsultacji stacjonarnie i online) i mają wpływ na świadczone przez Panią usługi.
Prowadzi działalność gospodarczą od 1 września 2022 r., w zakresie której prowadzi Pani gabinet dietetyczny, udziela konsultacji stacjonarnie i online. Oprócz tego posiada Pani stronę internetową z blogiem, na której oprócz konsultacji i indywidualnych planów żywieniowych sprzedaje gotowe jadłospisy, a w przyszłości planuje Pani również sprzedaż innych produktów typu ebooki, kursy online, itd.
Do kosztów uzyskania przychodów zamierza Pani zaliczyć produkty spożywcze, które będą służyły przygotowaniu posiłków, które znajdują się w gotowych jadłospisach na stronie. Celem jest promocja jadłospisów, pokazanie klientowi, jakie dania znajdują się w jadłospisach i zachęcenie do zakupu, a tym samym zwiększenie sprzedaży. Produkty spożywcze, o których mowa będą również służyć przygotowaniu posiłków, które dopiero planuje Pani wykorzystać do tworzenia kolejnych jadłospisów, zarówno dla pacjentów indywidualnych, jak i gotowych jadłospisów na stronie. Zanim wykorzysta Pani nowy przepis w jadłospisie zarówno gotowym, znajdującym się na stronie, jak i w indywidualnym planie żywieniowym przygotowywanym indywidualnie dla pacjenta, musi go Pani najpierw wypróbować, czyli sama przygotować ten posiłek, żeby sprawdzić: jaki jest czas przygotowywania, jak smakuje, czy w ogóle udaje się przygotować danie z tego przepisu, czy trzeba zmodyfikować niektóre parametry, jakie przyprawy zaproponować pacjentowi, w celu poprawy smaku i atrakcyjności posiłku, itd. Planuje Pani również wstawiać na media społecznościowe propozycje posiłków niezwiązanych bezpośrednio z jadłospisami dostępnymi na Pani stronie, ale poprzez swoją atrakcyjność i przystępną formę przekazu (np. krótki filmik, rolka na..., czy....) przyciągnąć nowe osoby do obserwowania Pani profilu. Zwiększenie liczby obserwujących mój profil umożliwi Pani pokazanie Pani produktów i usług większej ilości potencjalnych klientów, a następnie przekonanie ich do zakupu produktów dostępnych na Pani stronie, a także skorzystanie z indywidualnych konsultacji dietetycznych.
Oznacza to, że poniesienie przedmiotowych wydatków jest racjonalnie uzasadnione, jako zmierzające do osiągania przychodów lub powiększania poziomu przychodów osiąganych przez Panią.
Mając na uwadze powyższe okoliczności uznać należy, że wydatki na artykuły spożywcze zakupione w celu tworzenia produktów takich jak: ebook kulinarny i jadłospisy oraz w celu tworzenia treści reklamowych produktów i usług, które sprzedaje Pani lub zamierza sprzedawać w przyszłości, czyli jadłospisów, współpracy indywidualnej z pacjentem oraz ebooka kulinarnego, będą stanowiły koszty uzyskania przychodów w rozumieniu art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.
Ponadto, pamiętać należy, że to na Pani, jako odnoszącemu korzyść z faktu zaliczenia wskazanych we wniosku wydatków do kosztów uzyskania przychodu, ciąży obowiązek wykazania w jakiej części wydatki te mają związek z prowadzoną przez Panią pozarolniczą działalnością gospodarczą oraz obowiązek ich właściwego udokumentowania.
Dodatkowe informacje
Informacja o zakresie rozstrzygnięcia
Interpretacja dotyczy zdarzenia przyszłego, które Pani przedstawiła i stanu prawnego, który obowiązuje w dniu wydania interpretacji.
Końcowo zaznaczyć należy, że wydając interpretację w trybie art. 14b ustawy - Ordynacja podatkowa jestem związany wyłącznie opisem zdarzenia przyszłego przedstawionym przez Panią oraz Pani stanowiskiem, tym samym dokonałem wyłącznie analizy okoliczności podanych we wniosku. Rolą postępowania w sprawie wydania indywidualnej interpretacji przepisów prawa podatkowego nie jest bowiem ustalanie, czy przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe będzie zgodne ze stanem rzeczywistym. Ustalenie stanu rzeczywistego stanowi domenę ewentualnego postępowania podatkowego, kontroli podatkowej lub postępowania kontrolnego organu kontroli celno-skarbowej. To na podatniku ciąży obowiązek udowodnienia w toku ww. postępowań okoliczności faktycznych, z których wywodzi on dla siebie korzystne skutki prawne. Jeżeli przedstawione we wniosku zdarzenie przyszłe różnić się będzie od zdarzenia występującego w rzeczywistości, wówczas wydana interpretacja nie będzie Pani chroniła w zakresie dotyczącym rzeczywiście zaistniałego zdarzenia.
POUCZENIE o funkcji ochronnej interpretacji
* Funkcję ochronną interpretacji indywidualnych określają przepisy art. 14k-14nb ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.). Aby interpretacja mogła pełnić funkcję ochronną: Pana sytuacja musi być zgodna (tożsama) z opisem zdarzenia przyszłego i musi się Pan zastosować do interpretacji.
* Zgodnie z art. 14na § 1 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n Ordynacji podatkowej nie stosuje się, jeśli stan faktyczny lub zdarzenie przyszłe będące przedmiotem interpretacji indywidualnej jest elementem czynności, które są przedmiotem decyzji wydanej:
- z zastosowaniem art. 119a;
- w związku z wystąpieniem nadużycia prawa, o którym mowa w art. 5 ust. 5 ustawy z dnia 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług;
- z zastosowaniem środków ograniczających umowne korzyści.
* Zgodnie z art. 14na § 2 Ordynacji podatkowej:
Przepisów art. 14k-14n nie stosuje się, jeżeli korzyść podatkowa, stwierdzona w decyzjach wymienionych w § 1, jest skutkiem zastosowania się do utrwalonej praktyki interpretacyjnej, interpretacji ogólnej lub objaśnień podatkowych.
POUCZENIE o prawie do wniesienia skargi na interpretację
Ma Pani prawo do zaskarżenia tej interpretacji indywidualnej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w (...). Zasady zaskarżania interpretacji indywidualnych reguluje ustawa z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - (tekst jedn.: Dz. U. z 2023 r. poz. 1634 z późn. zm.; dalej jako "p.p.s.a.").
Skargę do Sądu wnosi się za pośrednictwem Dyrektora KIS (art. 54 § 1 p.p.s.a.). Skargę należy wnieść w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia interpretacji indywidualnej (art. 53 § 1 p.p.s.a.):
* w formie papierowej, w dwóch egzemplarzach (oryginał i odpis) na adres: Krajowa Informacja Skarbowa, ul. Warszawska 5, 43-300 Bielsko-Biała (art. 47 § 1 p.p.s.a.), albo
* w formie dokumentu elektronicznego, w jednym egzemplarzu (bez odpisu), na adres Elektronicznej Skrzynki Podawczej Krajowej Informacji Skarbowej na platformie ePUAP: /KIS/SkrytkaESP (art. 47 § 3 i art. 54 § 1a p.p.s.a.).
Skarga na interpretację indywidualną może opierać się wyłącznie na zarzucie naruszenia przepisów postępowania, dopuszczeniu się błędu wykładni lub niewłaściwej oceny co do zastosowania przepisu prawa materialnego. Sąd jest związany zarzutami skargi oraz powołaną podstawą prawną (art. 57a p.p.s.a.).
Podstawa prawna dla wydania interpretacji
Podstawą prawną dla wydania tej interpretacji jest art. 13 § 2a oraz art. 14b § 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn.: Dz. U. z 2022 r. poz. 2651 z późn. zm.).
Zobacz również: | Rusza wsparcie finansowe dla małych firm |
Zakup roweru na firmę | |
Wizyta u kosmetyczki może być kosztem firmy | |